Акт продажи земли с помещением в аренду; 1294 г.; Архив СПбИИ РАН. ЗЕС. Колл. 4. Карт. 133. № 13

Категории

Рукописи латинского алфавита

Идентификатор
Акт продажи земли с помещением в аренду; 1294 г.; Архив СПбИИ РАН. ЗЕС. Колл. 4. Карт. 133. № 13
Название
Акт продажи земли с помещением в аренду; 1294 г.; Архив СПбИИ РАН. ЗЕС. Колл. 4. Карт. 133. № 13
Вид (Тип)
Акт
Разновидность (характер)
Нотариальный акт
Самоназвание
Venditio
Аннотация
Нотариальный акт продажи земли с последующим помещением ее в аренду на условиях испольщины, в соответствии с которым Мартино Дзагардо из Контрапо продал мяснику Джордано за 13 имперских лир два участка земли, один из которых, частично под пашней, частично под виноградником, расположен в вилле Кодреа, в месте, называемом Крезенда, а второй, под виноградником, расположен в Контрапо в месте, называемом Дзенсана. Госпожа Анхания одобрила продажу, совершенную ее мужем, и отказалась от всех прав на проданное имущество. Продавец также поручился, что продажа будет одобрена и ратифицирована его тестем, господином Базилио. Кроме того, в этот же день и в том же месте Джордано отдал купленную им землю в аренду на условиях испольщины Мартино сроком на один год.
Общее описание
Текст договора написан на прямоугольном листе пергамена на лицевой стороне листа. На оборотной стороне имеются более поздние записи.
Подлинность
Подлинник
Аргументация подлинности
Совокупность признаков: аутентичный формуляр, почерк, соответствующий образцам письма XIII века, нотариальный знак и подпись нотария.
Размеры
380 х 185 мм
Количество листов
1
Алфавит
Латиница
Стиль / тип письма
Нотариальный курсив
Материал
Форма
Carta transversa
Цвет чернил
Коричневый
Страна
Италия
Учреждение создания
Провенанс
В XIX веке документ хранился в Государственном архиве Модены (Италия). Приобретен Николаем Петровичем Лихачевым в период до 1914.
Библиография
Краснова И. А. Мелкие и средние землевладения флорентийских граждан: значение «подере» и «вилл» в повседневной жизни // Электронный научно-образовательный журнал «История». 2017. T. 8. [Электронный ресурс]
Состояние надписи
Небольшие утраты текста.
Текст на языке оригинала
[Нотариальный знак] (1) In XPisti nomine. Anno eiusdem Nativitatis Millesimo ducentesimo nonagesimo quarto, indicione septima, Ferrarie, in Burgo (2) Inferiori, in domo mei, notarii, die nono exeunte Februarii, presentibus testibus vocatis et rogatis: Bertolameo fabro de Garcegiago, (3) Bonavintura fillio Martini Piçoli, Andriolo de Contrapado, Leuçolo Maiafo de Contrapado. (4) Ibique Martinus Çagardus de Contrapado per se et suos fillios et heredes dedit, vendidit et concesit domino Ç[ordano] (5) becario de Sancto Silvestro presenti, ementi et recipienti pro se et suis filliis et heredibus iure proprii [sic] inperpetuum infrascriptas (6) pecias terre: Inprimis peciam unam terre partim vineate et partim aratorie, in qua esse pecia tres staria [ferrariensia] (7) seminatura et unum meliarium vinee et si plus esse reperiretur in hac vendicione inteligatur, posite in fundo ville (8) Coderete in loco, qui dicitur Crexenda intra hos confines: uno latere canonici Episcopatus Ferrarie posident, allio latere (9) domina Morandina de Contrapado, uno capite Ventura, fillius domini Dominici de Marisiis de Contrapado possidet, allio capite dicti (10) canonici et via et siqui allii sunt confines. Item unam peciam tere vineate qua est unum meliarium vinee si (11) plus sicut inteligatur in hanc vendicione, posite in Contrapado, in loco ubi dicitur Çensana, inter hos confines: (12) uno latere et capite heredes domini Bonaventure fabri a Porta Leonis, allio Servodeus et Iacobus fratres, filii domini (13) Archisprebiteri [sic], allio capite via vel siqui allii sunt confines. Has pecias terre vineate et aratorie ei vendidit (14) et concesit cum introytu et exitu suo, arboribus fructiferis et infructiferis et omnibus suis pertinentiis usque in (15) vias plubicas, et cum omni iure et acione, usu seu requisitione sibi in dictis rebus vemditis [sic] pertinente (16) sive spetante, quomodo est. Insuper dedit, cesit et mandavit prenominato emptori vel suis heredibus stipulanti omne (17) ius et acionem realem et personalem, utillem et directam, tacitam vel expressam quod et quam habet vel habere poterat in dictis (18) rebus venditis versus quamcumque personam, que de dictis rebus venditis iniuste occupasset. Et ipsum emptorem procuratorem (19) constituit ut in rem suam, ponens ipsum in locum suum ut posit agere, experiri, excipere, et replicare et se tueri et omnia (20) facere, sicut dictus venditor facere poterat vel posset pro quibus rebus venditis. Dictus venditor fuit contentus (21) et confexus et bene in concordia cum dicto emptore se ab eo nomine precii inter eos conventi et difiniti habuisse et recepisse (22) tredecim libras imperialium, renuncians exceptioni non dati, habiti precii et non datorum, non habitorum non numeratorum denariorum, fori privilegio (23) speique future numerationis et omni allii legum auxilio, quod eum iuvare possit in hoc contractu. Et si dicte res vendite (24) nunc vel in futurum plus dicto precio valeant vel valuerint, illud plus quantumcumque sit vel fuerit, eidem emptori nomine (25) simplicis et inrevocabilis donationis inter vivos dedit, donavit et remissit pactumque ei fecit de non plus petendo (26) in perpetuum, dans ipsi emptori licenciam et liberam potestatem intrandi tenutam et vacuam possesionem dictarum rerum venditarum sua (27) autoritate ad habendum, tenendum, possidendum, vendendum, donandum et quicquid sibi et suis heredibus perpetuo iure proprio placuerit faciendum, (28) constituens dictas res venditas se pro dicto emptore precario nomine possidere donec possessionem ipsarum ingressus fuerit. (29) Cum possessionem fuerit ingressus in continenti, revocat precarium et dexinit possessionem. Et promisit dictus venditor, per se et suos (30) fillios et heredes dicto emptori vel suis heredibus, stipulanti, litem vel contraversiam ei vel suis heredibus de dictis rebus venditis (31) aut de aliqua ipsarum parte ullo tempore non inferre nec infecenti [sic] consentire sed ipsas res venditas tam in proprietate (32) quam in possessione ab omni homine, persona et universitate ei et suis heredibus legitime defendere, autoriçare et senper disbrigare (33) in iudicio et extra, omnibus suis expensis. Et ipsemet venditor personaliter ad eum cause postquam ei vel suis (34) heredibus per ipsum emptorem vel eius heredes fuerit denunciatum et in se omnem causam susciperet et in eadem [sisti] usque ad finem (35) cause tam in apellationis tamquam in principali facto renitendo ei [honus] [denunc] et [resistere] [ei/et] [spie] dapnum et (36) dispendium, quod fecerit pro dictis rebus defendendis sine honere sui sacramenti et testium probatione. Et venditionem, donationem, (37) precii solutionem et omnia singula suprascripta promisit dictus venditor per se et suos fillios et heredes eidem emptori vel suis (38) heredibus stipulanti attendere et observare et non contravenire sub obligatione omnium suorum bonorum, presentium et futurorum. Que bona se pro eo (39) precario nomine constituit possessorem et pena dupli dictarum rerum venditarum prout plus valuerit tempore emtionis habito ditus (40) emptor senper ratione meliorare et qua soluta vel non omnia sint firma. (41) Insuper domina Anchania, fillia domini Baxilii de Contrapado, uxor dicti venditoris, huic [venditioni] presentis et sponte (42) consenxit et renunciavit omni suo iuri ypotecarum, [que] habet in bonis sui viri seu in dictis rebus venditis, (43) ratione vel occaxione dotium suarum vel allia qualibet ocasione certificata per me notarium de iure suo, et dedit, (44) cesit et mandavit predicto emptori et suis heredibus stipulanti omne ius et acionem reallem et personallem, utilem et directam, (45) tacitam vel expressam, quod et quam habet vel habere poterat in dicta re vendita vel in dictis rebus venditis; et eum constituit (46) procuratorem ut in rem suam, ponens ipsum in locum suum, ut posit agere, experiri, excipere et replicare et omnia facere sicut (47) ipsamet facere poterat vel posset, quod consenxum renuncians et omnia supradicta ipsa domina Anchania promisit per se et suos (48) fillios et heredes eidem emptori vel suis heredibus, stipulanti atendere et observare et non contravenire sub obligatione suorum bonorum, presentium et futurorum et (49) pena XL librarum ferrarinorum et ea soluta vel non, omnia sint firma. (50) Insuper dictus venditor promissionem faceret curare, quod dominus Baxilius, eius [suçuc/socer] huic venditioni consentiet (51) et dictam venditionem ratificabit et aprobabit ad senxum et voluntatem dicti emptoris iusta octo dies postquam fuerit (52) requisiens, quod si facere nolet, et dictus emptor vel sui heredes dapnum aliquod vel gravamen pasus fuerit promiss[ionem] eum (53) indepnos conservare, que omnia promis[it] abtendere sub pena XL librarum ferrarinarum obligatione suorum bonorum presentium et futurorum (54) […] [actualem] pacto et conditione aposito inter eos, quod [d…] denariis dicti precii dabunt [calari…] omni (55) anno, usque dominus Çordanus vel sui heredes tenuerint possessiones predictas, quadraginta solidos ferrarinos veteros. (56) Et ego, Aymerichus notarius de Burgo Inferiori rogatus scribere scripsi. (57) Eodem die et loco et tempore suprascriptis dominus Çordanus predictus dedit et locavit ad laborandum, ad moderandum (58) dicto Martino Çagardo dictas pecias hinc ad unum annum proxime venturum, qui Martinus promisit ipsas [...] (59) bona fide laborare et colere temporibus congruis et consuetis secundum formam Statuti civitatis Ferrarie [...] (60) [putare] levare, çingere[...] et palmare bis in anno, çapare et robare. Et promisit conducere dom[inum] de Frug[…] (61) qui [lyiot...] de ipsas [S] partem domini Çordani [sunt] ad domum suam [sub] dapna, periculla et expensas que omnia promisit (62) atendere et observare et non contravenire sub obligatione suorum bonorum presentium et futurorum pena [centum] Solidos imperialium, qua soluta vel (63) non, contractus firmus existat. (64) Et ego Aymerichus notarius de Burgo id bona fide scripsi.
Комментарий линвистический
Документ составлен на средневековой латыни области Эмилия-Романья. Самым заметным отличием средневековой латыни в рукописных памятниках служит замена дифтонгов “ae” и “oe” классической латыни одной буквой “e”.
Техническая дата
1294-02-20
Дата создания (внутренняя датировка)
In XPisti nomine. Anno eiusdem Nativitatis Millesimo ducentesimo nonagesimo quarto, indicione septima... die nono exeunte Februarii
Дата создания (точная)
1294-02-20
Обоснование датировки
Дата указана в тексте.
Век
XIII в.
Персона (Автор)
Персона (Упомянутое лицо)
Персона (Cоавторство)
Персона (Писарь или переписчик)
Комментарий палеографический
Документ написан нотариальным курсивом XIII века.
Комментарий исторический
Излишне говорить о том, какую значительную роль играют поземельные отношения для характеристики средневекового общества и особенностей его развития. Поземельные отношения в XIII–XIV веков заняли особое место в экономике Феррары. Большую часть феррарских актов представляют сделки с недвижимостью. Объектом сделок является земля с постройками в городе, участки земли под пашней, виноградником, лугом, с садом, огородом, с домами и без них в округе. Среди них немалое число договоров купли-продажи, контрактов, устанавливавших право собственности на недвижимость, приобретенную у частных лиц. Свободная купля-продажа земли получает в это время все большее распространение. Как утверждают исследователи Феррары, находившаяся в обращении земля была свободна от всякой феодальной зависимости и население ее не несло феодальных повинностей. Такое стремление к сосредоточению в своих руках земель в городе и округе характерно и для богатых горожан, и для городского нобилитета, оно характерно не только для Феррары XIII–XV веков. Причина стремления к приобретению недвижимости кроется не только в том, что это и в те времена было надежным способом вложения средств с целью получения прибыли. Другая, не менее веская причина приобретения земель в округе убедительно раскрыта в работах И.А. Красновой, отметившей для второй половины XIV–XV веков возрастающую тенденцию инвестиций в земельную собственность за городом у представителей средних и низших слоев флорентийских граждан. Флорентийцы стремились к созданию компактных комплексов, что способствовало более рациональной организации использования приобретенной земли и эффективности управления хозяйством. Земли в округе, как доказывает Краснова, являлись источником припасов – хлеба, масла и вина, как необходимого ресурса выживания в условиях частых продовольственных кризисов. Следует подчеркнуть при этом, что представленным актом земля предоставляется покупателю в собственность, а не на меньших основаниях. Об этом говорят следующие формулы: продавец указанный участок земли покупателю «dedit, vendidit et concesit … iure proprii [sic] in perpetuum – дал, продал и предоставил … в собственность навсегда»; «ad habendum, tenendum, possidendum, vendendum, donandum et quicquid sibi et suis heredibus perpetuo iure proprio placuerit faciendum – для обладания, держания, владения, продажи, дарения и совершения навсегда по праву собственности всего, что будет угодно [покупателю], его детям и наследникам». Именно так феррарские акты выражали всю полноту предоставляемого покупателю права на вещь, сопоставимую с правом собственности.
Место создания
Место (упомянутое)
Элемент оформления

© 2024 Санкт-Петербургский Институт истории РАН

Войти